اثـر تغیـیـرپـذیـری تمرین بر اکتساب و یادگیری تکلیف هماهنگی ـ همایندی

هدف این پژوهش بررسی اثر تغییرپذیری تمرین بر عملکرد و یادگیری یک تکلیف هماهنگی- همایندی است. بدین منظور 24 دانشجوی تربیت بدنی با دامنه سنی25-20سال به­صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به­طور تصادفی در دو گروه تمرین ثابت و متغیرگمارش شدند. مرحله اکتساب شامل90 کوشش تمرینی (6 بلوک 15 کوششی) به همراه بازخورد در یک روز با دستگاه هماهنگی دو دستی (که اعتبار و پایایی آن قبلا توسط بهرام و شفیع ‌زاده به­ترتیب 90% و 93% اعلام شده است) و سپس آزمون یادداری شامل 15 کوشش بدون ارائه بازخورد در فاصله 24 ساعت بعد بود. نتایج نشان داد که بین تمرینات ثابت و متغیر در عملکرد و یادگیری مرحله‌بندی نسبی (شاخص برنامه حرکتی تعمیم یافته) تفاوت معناداری وجود نداشت. ولی در مورد عملکرد و یادگیری خطای زمانی کل (شاخص پارامتر) تمرین ثابت نسبت به تمرین متغیر مؤثرتر بود(05/0≥p). بدین ترتیب که گروه تمرین ثابت خطای زمانی کل کمتری در هر دو مرحله داشت. به­طورکلی یافته‌های این تحقیق تئوری طرحواره اشمیت را مورد حمایت قرار نداد و نشان داد که انجام تمرینات ثابت تنها بر روی جزء پارامتر مؤثر بود. درحالی‌که بر جزء برنامه حرکتی تعمیم یافته (GMP) مؤثر نیست. در نهایت با توجه به یافته‌های این پژوهش پیشنهاد می‌شود که از تمرینات ثابت برای پارامترسازی تکالیف نسبتا پیچیده استفاده گردد.